این مقاله صلاحیت‌ها، نقش‌ها و مسئولیت‌های منحصربه‌فرد پزشکان، دستیاران پزشک، پزشکان پرستار و پرستاران را بررسی می‌کند تا بتوانید تیم مراقبت‌های بهداشتی خود و مراقبت‌هایی را که دریافت می‌کنید بهتر درک کنید.

پزشکان: یک نمایه عمیق (MD)

آموزش، آموزش، و مسئولیت های شغلی

پزشک متخصص پزشکی است که بیشترین تحصیلات و دوره های آموزشی را برای دریافت مجوز طبابت گذرانده است. پزشکان می توانند در بسیاری از زمینه های پزشکی از جمله جراحی، اطفال یا روانپزشکی تخصص داشته باشند.

پزشکان باید قبل از ورود به چهار سال دانشکده پزشکی یک مدرک کارشناسی چهار ساله را به پایان برسانند. این معمولاً هشت سال طول می کشد. دانشکده پزشکی بسیار رقابتی است، بنابراین معمولاً برای دانش‌آموزان چندین سال طول می‌کشد تا قبل از ورود به دانشگاه درخواست دهند.

پس از اتمام اولین سال تحصیلی خود در دانشکده پزشکی، دانشجویان تابستان خود را با پزشکان کار می کنند یا در بیمارستان ها داوطلب می شوند تا تجربه عملی در زمینه انتخابی خود کسب کنند.

پس از چهار سال تحصیل در دوره‌های علمی و کلاس‌های اخلاق، مهارت‌های ارتباطی و رهبری (از جمله دیگر)، دانشجویان از دانشکده پزشکی فارغ‌التحصیل می‌شوند و آماده پذیرش بیماران تحت نظارت پزشکان با تجربه‌تر به نام حضور هستند.

از این رو، دانشجویان پزشکی با آموزش دستیاری پیشرفته مطابقت دارند. طول به تخصص بستگی دارد. به عنوان مثال، پزشکی خانواده و اورژانس سه سال آموزش تحت نظارت است، در حالی که جراحی می تواند بین شش تا نه سال طول بکشد.

پس از رزیدنتی، یک پزشک می تواند یک معاینه طولانی انجام دهد و گواهی هیئت مدیره دریافت کند. به این ترتیب، می‌توانید به طور کامل بدون نظارت پزشکی را تمرین کنید، تیم را رهبری کنید و موارد بسیار پیچیده را درمان کنید.

دستیاران پزشک: بخشی جدایی ناپذیر از سیستم مراقبت های بهداشتی (PA)

آموزش و پرورش

برای تبدیل شدن به یک دستیار پزشک (PA)، اولین قدم کسب مدرک لیسانس، ترجیحا با تمرکز بر مراقبت های بهداشتی یا دوره های مرتبط با علم است.

پس از تکمیل مدرک کارشناسی، داوطلبان باید برای یک برنامه دستیار پزشک معتبر درخواست دهند که معمولاً 2 تا 3 سال طول می کشد و منجر به دریافت مدرک کارشناسی ارشد می شود.

برنامه های PA ترکیبی از یادگیری کلاس درس و چرخش بالینی است که موضوعاتی مانند آناتومی، فارماکولوژی، اخلاق پزشکی و پزشکی بالینی را پوشش می دهد. پس از اتمام برنامه، PA مشتاق باید در آزمون ملی صدور گواهینامه دستیار پزشک (PANCE) برای دریافت گواهینامه خود بگذرانند.

در نهایت، برای شروع تمرین، داوطلبان باید برای یک مجوز خاص ایالتی درخواست دهند و هر گونه شرایط محلی اضافی را برآورده کنند.

مسئولیت های شغلی و نقش های اصلی

PA ها در بسیاری از تنظیمات مختلف، از جمله بیمارستان ها و کلینیک ها کار می کنند. PA ها برای کمک به بیماران در مراقبت های معمول پزشکی، مانند معاینه فیزیکی، تشخیص بیماری ها، سفارش آزمایش ها و روش ها، و نوشتن نسخه، آموزش دیده و آموزش دیده اند.

آنها به اندازه پزشکان سالهای زیادی را صرف مطالعه نمی کنند و آموزش سختگیری کمتری دارد. این یک گزینه شغلی عالی برای کسی است که مایل به تشخیص و درمان بیماران است اما نمی‌خواهد به اندازه یک پزشک چندین سال آموزش ببیند.

PA می تواند چند روش منحصر به فرد را انجام دهد اما نمی تواند جراحی مستقل انجام دهد. در برخی از ایالت ها، آنها می توانند به طور مستقل به عنوان بخشی از PA-C ها (دارای گواهی دستیاران پزشک) تمرین کنند. بسیاری از این موقعیت ها هنوز نیاز به سطحی از تجربه و نظارت دارند.

پرستاران: ارائه مراقبت جامع از بیمار (NP)

آموزش و پرورش

پرستار شدن با گرفتن دیپلم دبیرستان شروع می شود که به طور ایده آل روی موضوعات ریاضی، علوم و بهداشت تمرکز می کند. پرستاران آینده نگر باید در یک برنامه پرستاری معتبر ثبت نام کنند، که می تواند مدرک کاردانی در پرستاری (ADN)، معمولاً یک دوره دو ساله، یا لیسانس علوم در پرستاری (BSN)، معمولاً یک مدرک چهار ساله باشد.

این برنامه‌ها شامل دوره‌های پیش‌نیاز مانند آناتومی، فیزیولوژی و روان‌شناسی است و شامل ساعت‌های تمرین بالینی برای تجربه عملی در محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی در دنیای واقعی است. پس از اتمام برنامه، پرستاران باید آزمون مجوز شورای ملی برای پرستاران ثبت نام شده (NCLEX-RN) را بگذرانند، که دانش و مهارت های لازم برای تمرین ایمن و کارآمد را در سطح ابتدایی ارزیابی می کند.

با قبولی موفقیت آمیز، داوطلبان می توانند مجوز پرستاری خود را دریافت کرده و کار خود را در مراقبت های بهداشتی شروع کنند. پس از دستیابی به وضعیت پرستار ثبت شده (RN)، پرستاران مشتاق (NPs) باید تحصیلات پیشرفته را دنبال کنند، معمولاً مدرک کارشناسی ارشد یا دکترا در رشته پرستاری (DNP)، از یک برنامه NP معتبر. این برنامه ها اغلب به حداقل دو سال تجربه پرستاری حرفه ای نیاز دارند و شامل ترکیبی از یادگیری کلاس درس و آموزش بالینی هستند.

مسئولیت های شغلی و استقلال تصمیم گیری

Nurse Practitioner (NP) یک پرستار حرفه ای پیشرفته است که نقش مهمی در ارائه مراقبت های بهداشتی ایفا می کند. NP ها اغلب مراقبت های بهداشتی اولیه و تخصصی را مانند پزشکان ارائه می دهند، وظایفی مانند تشخیص و درمان شرایط حاد و مزمن، تفسیر نتایج آزمایشگاهی، تجویز داروها و ارائه آموزش های بهداشتی به بیماران را انجام می دهند.

NP ها اغلب بر مراقبت های پیشگیرانه و سلامت تمرکز می کنند. وقتی صحبت از تصمیم گیری می شود، آنها از استقلال بالایی برخوردار هستند و در بسیاری از ایالت ها می توانند به طور مستقل و بدون نظارت پزشک عمل کنند. به عنوان بخشی از رویکرد مراقبت جامع خود، NP ها در هنگام تصمیم گیری، رفاه فیزیکی، روانی و اجتماعی بیماران را در نظر می گیرند.

PA در مقابل NP: تفاوت های کلیدی بین دستیاران پزشک و پزشکان پرستار

آیا یک پرستار به اندازه مراجعه به پزشک خوب است؟

پرستاران (NPs) متخصصان مراقبت های بهداشتی بسیار آموزش دیده هستند که می توانند بسیاری از خدماتی را که به طور سنتی در اختیار پزشک قرار می گیرد، مانند تشخیص شرایط، تجویز درمان ها و مدیریت مراقبت از بیمار ارائه دهند. آنها عموماً از رویکرد بیمار محور استفاده می کنند و بر ارتقای سلامت، پیشگیری از بیماری، آموزش بهداشت و مشاوره تأکید دارند.

از منظر معاینات معمول، بیماری های جزئی و آموزش به بیمار، یک NP برای مدیریت ماهرانه این مسئولیت ها مجهز است. با این وجود، پزشکان، با آموزش و تحصیلات گسترده خود، اغلب برای شرایط پیچیده تر، مراقبت های تخصصی یا بیماری های نادر به دلیل درک جامع آنها از علم پزشکی و تخصص عمیق در زمینه های خاص ترجیح داده می شوند.

چه زمانی بهتر است به یک پرستار در مقابل یک پزشک مراجعه کنیم؟

انتخاب بین NP و پزشک در نهایت به نیازهای بیمار بستگی دارد. برای معاینات معمول، شرایط حاد جزئی، مدیریت بیماری های مزمن، مشاوره بهداشتی، یا آموزش سلامت، مراجعه به یک NP ممکن است یک انتخاب ارجح باشد.

NP ها، با رویکرد بیمار محور خود، تمایل دارند زمان بیشتری را با بیماران، ارائه آموزش و ترویج شیوه های مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه صرف کنند. برعکس، تخصص عمیق یک پزشک و دانش پزشکی گسترده تر ممکن است برای مسائل پیچیده پزشکی، مراقبت های تخصصی، جراحی های بزرگ یا مدیریت بیماری های کمتر رایج بهترین گزینه باشد.

آیا دکتری در رشته پرستاری مانند یک پزشک پرستار است؟

یک دکترا در پرستاری (DNP) و یک پرستار پرستار (NP) یکسان نیستند، اگرچه مرتبط هستند. DNP یک مدرک، بالاترین سطح آموزش آکادمیک در پرستاری است. از طرف دیگر، یک NP یک پرستار ثبت شده در عمل پیشرفته است که مراقبت از بیمار را ارائه می دهد. با این حال، پرستاران اغلب درجات پیشرفته از جمله DNP را دنبال می کنند تا NP شوند. بنابراین، یک NP می تواند دارای یک DNP باشد، اما بسته به تحصیلات و الزامات ایالتی که در آن فعالیت می کنند، می توانند مدرک کارشناسی ارشد نیز دریافت کنند.

چرا باید یک دستیار پزشک یا پزشک پرستار شوید؟

چشم انداز شغلی

با افزایش تقاضا برای خدمات مراقبت های بهداشتی، PA و NP ها به دلیل تخصص و مهارت های گسترده خود در این صنعت به طور فزاینده ای مورد توجه قرار می گیرند. هر دو نقش حرفه ای دارای چشم اندازهای شغلی عالی هستند، به طوری که دفتر آمار کار رشد 27٪ در مشاغل PA و رشد 38٪ در مشاغل NP بین سالهای 2019 و 2029 را پیش بینی می کند.

حوزه های تخصصی

PA و NP ها می توانند در زمینه های مختلف مراقبت های بهداشتی و عمل بالینی تخصص داشته باشند و آنها را قادر می سازد تا علایق خاصی را برآورده کنند. برای PA، تخصص ها ممکن است شامل تمرین خانواده، طب اورژانس، اطفال، جراحی و ارتوپدی باشد. در عین حال، NP ها می توانند در پزشکی خانواده، مراقبت های حاد، طب سالمندان، انکولوژی، اطفال، یا روانپزشکی تخصص داشته باشند.

نتیجه گیری

در نتیجه، در حالی که نقش‌های پزشکان، دستیاران پزشک و پزشکان پرستار اغلب در سیستم مراقبت‌های بهداشتی همپوشانی دارند، هر حرفه مجزا دارای مجموعه‌ای منحصربه‌فرد از صلاحیت‌ها، نقش‌ها و مسئولیت‌ها و همچنین سطوح متفاوتی از تعامل و استقلال بیمار است.

پزشکان گسترده ترین آموزش ها و آموزش ها را می گذرانند که به آنها امکان رسیدگی به موارد فوق العاده پیچیده و هدایت تیم های پزشکی را می دهد. از سوی دیگر، دستیاران پزشک و پزشکان پرستار نقش های مهمی در مراقبت از بیمار، از انجام معاینات فیزیکی و تشخیص بیماری ها گرفته تا سفارش آزمایش ها و تجویز دارو، ایفا می کنند.

آنها شکلی قابل دسترس تر و اغلب بیمار محور از مراقبت را ارائه می دهند که تکامل بخش مراقبت های بهداشتی را در پاسخ به نیازهای رو به رشد بیمار نشان می دهد. درک این تمایزات، نه فقط برای متقاضیانی که به دنبال ورود به این رشته هستند، بلکه برای بیمارانی که گزینه‌های خود را در یک سیستم مراقبت بهداشتی پیچیده جستجو می‌کنند، حیاتی است.

با فرو رفتن در پیچیدگی های هر حرفه، به دستیابی به هدف نهایی نزدیک می شویم: ارائه بهترین مراقبت ممکن برای هر بیمار منحصر به فرد.

درک خود را از امنیت داده های مراقبت های بهداشتی با دوره های آنلاین جامع HIPAA ما افزایش دهید . دوره های ما به گونه ای طراحی شده اند که شما را با دانش و مهارت های مورد نیاز برای پیمایش با اطمینان از پیچیدگی های مقررات HIPAA توانمند کنند. اکنون اقدام کنید و اولین قدم را به سوی تسلط بر HIPAA بردارید!