افراد برای جلوگیری از تماس با سطوح آلوده، دستکش می پوشند. بحث های زیادی در مورد بهترین نوع دستکش وجود دارد، اما دقیقاً یک پاسخ برای این سوال وجود ندارد. هر یک از انواع مختلف دستکش مزایا و معایب خاص خود را دارد، بنابراین دستکش هایی که استفاده می کنید باید منعکس کننده نیازهای شما باشد.
انواع دستکش
- دستکش نیتریل: لاستیک نیتریل، یک لاستیک مصنوعی و بدون لاتکس است. دستکش‌های نیتریل دارای ویژگی‌هایی شبیه به لاتکس مانند خاصیت ارتجاعی و استحکام آنها هستند، اما حاوی پروتئین‌های لاتکس نیستند که افراد می‌توانند به آن حساسیت داشته باشند. این دستکش بهترین گزینه برای جابجایی مواد غذایی برای اطمینان از ایمنی مواد غذایی است.
- وینیل: ساخته شده از پلی وینیل کلراید (PVC)، دستکش های وینیل در حال حاضر رایج ترین دستکش های مورد استفاده برای جابجایی مواد غذایی هستند. اما، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد دستکش‌های وینیل یک مانع بی‌اثر در هنگام دست زدن به مواد غذایی هستند و می‌توانند مشکلات زیست‌محیطی و سلامت انسان را ایجاد کنند.
- لاتکس: دستکش های لاتکس به دلیل خاصیت ارتجاعی و مقاومت بالایی که در برابر سوراخ شدن دارند، بسیار بادوام هستند و تناسب بسیار خوبی را در اختیار کاربر قرار می دهند. به دلیل واکنش های آلرژیک احتمالی در افراد حساس به لاتکس، دیگر از دستکش های لاتکس برای جابجایی مواد غذایی استفاده نمی شود.
- پلی اتیلن: معمولاً دستکش پلی اتیلن نامیده می شود، این دستکش ها یک دستکش ارزان قیمت برای ایمنی مواد غذایی در مواقعی که نیاز به تعویض مکرر دستکش است (یعنی تهیه ساندویچ یا سرو غذا از یک جعبه اغذیه فروشی) هستند.
دستکش ها ممکن است همه یکسان به نظر برسند، اما تنوع زیادی وجود دارد که می تواند کارایی آنها را در شرایط خاص تغییر دهد. منابع بیشتر ایمنی مواد غذایی را در جعبه ابزار ایمنی مواد غذایی ما بررسی کنید! در برخی موارد در صنعت مواد غذایی، پوشش سرآستین ها نیز بسیار مهم است در چنین مواقعی از کاور آستین برای پوشش استفاده می شود.
کیفیت
یکی دیگر از عوامل مهم در فرآیند خرید، تولید کننده است. دستکش های تولید شده در کارخانه هایی که رعایت بهداشت در اولویت قرار ندارد، می توانند حتی قبل از استفاده با باکتری ها آلوده شوند. خرید دستکش از یک تامین کننده معتبر که بهداشت را جدی می گیرد، بسیار مهم است. همچنین، دستکش های ارزان قیمت اغلب حاوی پرکننده هایی مانند گچ یا سیلیس هستند تا هزینه تولید را کاهش دهند. اینها می توانند برای پوشنده سمی باشند و قدرت و انعطاف دستکش را کاهش دهند و آنها را مستعد پارگی کنند.
